بر همین اساس در کشور ما نیز در ماده 27 منشور حقوق شهروندی بیان شده است که : «شهروندان حق دارند اندیشه، خلاقیت و احساس خود را از طرق مختلف آفرینش فکری، ادبی و هنری با رعایت قوانین و حقوق دیگران بیان کنند.» همچنین با استناد به ماده 76 قانون مذکور «انواع مالکیت های فکری از جمله مالکیت ادبی، هنری و صنعتی با رعایت قانون، محترم و مورد حمایت است و شهروندان حق دارند که در چهارچوب قانون از حمایت های لازم برای خلق و عرضه آثار هنری و انتفاع از حقوق مادی و معنوی ناشی از آنها در داخل و خارج از کشور برخوردار شوند». همچنین ماده 75 این قانون چنین اشعار داشته است: «حق مالکیت شخصی شهروندان محترم است، هیچ شخصی یا مقامی نمی تواند مالکیت دیگری را سلب یا اموال او را مصادره یا ضبط یا توقیف کند یا نسبت به حقوق مالی یا مالکیت او ممانعت، مزاحمت یا محدودیت ایجاد کند، مگر به موجب قانون. لذا شهروندان می توانند خلاقیت های خود را در قالب آثار فکری، تولید نمایند؛ همچنین این آثار طبق حقوق شهروندی، از هرگونه تعرض، مصون و در امان می باشند.بنابراین دولت با وضع چنین مقرراتی گام هایی برای حمایت از شهروندان در جهت تامین حقوق آنان در زمینه آفرینش های فکری برداشته است. این فکر به طور ضمنی در ماده 14 قانون احترام به آزادی های مشروع و حفظ حقوق شهروندی، مصوب سال 1383، تا حدودی و آن هم به شکل کلی مورد توجه مقنن قرار گرفته است. لیکن حفظ واقعی حقوق اشخاص در این راستا اقتضای آن خواهد داشت تا این منشور از حالت اقتضایی به حالت بالفعل در آید و منشور مبدل به نصوص قانونی گردد و در نتیجه ضمانت اجرای حقوقی بر رفتار ناقضین حقوق مالکیت های فکری حاکم شود و حمایت مورد نظر به نحو کامل محقق گردد.
نگارنده: احسان نعمتی
کارشناس ارشد حقوق خصوصی دانشگاه مازندران
درباره این سایت